Zapraszamy do Lechickiego Muzeum w Stobcu w pobliżu duchowej stolicy Słowian – Łysej Góry (Łysiec) !
Kochane Turysty !
Kiej do nos zjedzieta coby łocy i duse naciesyc tym lechickim muzeum w Stobcu a to tyz łodcujeta jak bliziuchno tu do nasego lechickiego Łyscca. Z caluśkiego serco zaprosomy! Przyjedźta kuniecnie ! Niezabocta !
Kochani Turyści !
W Stobcu, koło Łysej Góry, 15 maja 2017r. powołane zostało do życia Lechickie Muzeum, w którym kierownictwo i nadzór sprawuje Teresa z domu Znyk (Wojda). W pierwszym powstałym obiekcie wyeksponowane zostały pamiątki dotyczące 25-letniej działalności krzewienia polskiej narodowej słowiańskiej-lechickiej kultury wsi łowickiej w ramach Stowarzyszenia Regionalnego Wsi Urzecze “Łowiczanie”, prowadzonego przez Teresę z domu Znyk (Wojda). www.lowiczanie.prv.pl
Głównym celem naszego Lechickiego Muzeum jest propagowanie związku zwyczajów ludowych z duchowością, mową i prawami naszych słowiańskich przodków, by spełniały się słowa Romana Zmorskiego : “Wróci, wróci w stare gniazdo stare prawo, stara mowa i natchnione Słowian życie”.
Zapraszamy zorganizowane grupy turystów jak też osoby prywatne a zwłaszcza dzieci i młodzież do współuczestnictwa w prezentacjach prowadzonych przez Teresę z domu Znyk (Wojda) po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu.
Maria z domu Znyk (Bejda) i Teresa z domu Znyk (Wojda)
UWAGA ! Dopisane 15.05.2020 r. :
Ze względu na bezprawne i bezpodstawne nakazy i zakazy żydowskiego zaborcy odnośnie paniki z fałszywym zagrożeniem koronawirusowym a faktycznym zagrożeniem działania ludobójczej technologii 5G uruchomionej w Polsce 11.05.2020 r. nasze muzeum wstrzymuje przyjmowanie zgłoszeń grup turystów. www.wojdabejda.wordpress.com
PIERWSZE WARSZTATY ARTYSTYCZNE W LECHICKIM MUZEUM.
Niespodziewanie 16.08.2018r. odwiedziły Lechickie Muzeum w Stobcu Ewelina z Zielonki, Dobrusia ze Stobca i Oliwia z Ostrowca Świętokrzyskiego. Poprosiły by je nauczyć robienia pająków. Zrobienie osnowy do pająków było pierwszym etapem sympatycznego spotkania w muzeum.
Maria i Teresa z domu Znyk w Sandomierzu w towarzystwie artysty Jacka
Budzenie Ducha Słowiańskiego Narodu Polskiego: z Urzecza do Stobca przez Łowicz.
Gdy w całej Polsce prawie wszyscy zachłyśnięci byli otwarciem na tzw. “zachód”, gdy niemodna wręcz pogardzana była kultura ludowa, w 1991 r. Lechicki Duch sprowadził na prastarą słowiańską łowicką-lechicką, ziemię, odległą ok. 200 km od Łysej Góry (Łysiec), pomysł odrodzenia świadomości słowiańskich przodków, krzewienia prastarej kultury ludowej. Przebogata, wspaniała spuścizna naszych słowiańskich, lechickich przodków stała się źródłem i inspiracją do budzenia Ducha Słowiańskiego Narodu Polskiego, do wykorzystania jej w różnych atrakcyjnych przekazach, aby zwłaszcza młodzież ją pokochała i była dumna z bycia w łączności z tym co nierozerwalnie tkwi w naszych słowiańskich genach.
Teresa Wojda wraz z Marią Bejda podjęły się już 1991r. karkołomnego jak na owe czasy zadania, stopniowego wskrzeszania Ducha Narodu Polskiego, nie wiedząc jeszcze wtedy, że nasze słowiańskie korzenie sięgają czasów sprzed ponad 10 tysięcy lat. Wiedza ta skrywana była przez kościół z Watykanem na czele, który podstępem, ogniem i mieczem przejął ziemie naszych przodków. Jednak pomimo prześladowań i zniewalania, przetrwały przekazywane z pokolenia na pokolenie dawne zwyczaje, obrzędy, wiedza naszych szlachetnych przodków, żyjących w zgodzie z Boskim Prawem Naturalnym.
Wykorzystanie walorów słowiańskiej kultury wsi łowickiej, barwnego, bogatego folkloru w różnych formach artystycznego wyrazu zaczęło się od widowiska, wielokrotnie wystawianego w Domu Ludowym w Urzeczu w lutym 1992 r.pt.: “ Wieś Urzece z dobrych obycajów i zwycajów słynie”, które zyskało wielkie uznanie wśród wzruszonej publiczności, następnie poprzez imprezy “Wesele Łowickie dla grup turystów” w Skansenie w Maurzycach ( 1994 -2014 ) i w Skansenie w Granicy na terenie Kampinowskiego Parku Narodowego ( 2001- 2012 ). Niecodzienność spektaklu wesela polegała na współuczestnictwie w nim turystów. Ponad 14 tysięcy turystów było gośćmi weselnymi, przyjmowanymi łowicką muzyką, śpiewami gwarowymi, tańcami, potrawami regionalnymi.
W 1996 r. artyści amatorzy wyszukiwani z Łowicza i okolic: dzieci, młodzież, osoby starsze, prezentowali się również na scenach w oryginalnym spektaklu “Gałązka Jaśminu”, gdzie w scenerii regionalnej, z udziałem kapeli i twórców ludowych, na kanwie historii miłosnej rozłączonej przez los pary młodej ukazane bogactwo kultury wsi łowickiej z przesłaniem w przyszłość Ducha Narodu Polskiego. Przedstawienie obejrzało ponad 5000 osób.
Wielkim powodzeniem wśród dzieci i młodzieży szkolnej cieszyła się „Łowicka bajka muzyczna”. Tu w scenerii regionalnej z udziałem kapeli łowickiej, twórców (śpiewaków, wycinankarek, bibułkarek itp.) na przykładzie dwóch półsierot pracowitej i leniwej ukazana pochwała dobra i pracowitości. Od kwietnia 1999 r., przedstawienie obejrzało ponad 8000 osób.
Ponadto prezentowane były programy artystyczne okazjonalne z cyklu: „Łowicka tęcza”, „Józef Chełmoński – synonim polskości” (obejrzało około 1500 osób), „Łowicka tęcza” z okazji „Roku Kultury” – w tym scenka patriotyczna przed „Łowicką kapliczką” (2001 r. , obejrzało 300 osób), oraz inne np. dożynkowe – urozmaicone tańcami, śpiewami, przyśpiewkami okazjonalnymi, gawędami, zwyczajami.
Puszczanie wianków na rzece Bzurze w wigilię Świętego Jana w latach 2002- 2006, w pobliżu ratusza z udziałem Burmistrza Miasta Łowicza i zaproszonych gości z całej Europy, przyciągało liczne rzesze turystów oraz mieszkańców Łowicza i okolic. Program między innymi obejmował poszukiwanie kwiatu paproci, tańce, piosenki i prześpiewywania zalotne. Kończył się przemarszem zespołu z pochodniami wraz z kapelą oraz z publicznością do miejsca puszczania wianków. Na zakończenie wspólna zabawa z publicznością. http://www.lowiczturystyczny.pl/Lowiczanie,174
Program patriotyczny pt.: „Błogosławionej Bolesławie Lament – Łowiczanie” nawiązywał do postaci Łowiczanki, Błogosławionej Bolesławy Lament, patronki Stowarzyszenia. Zespołowi, oraz kapeli, przed łowicką kapliczką swoje przesłania przekazywały postacie: Duch Narodu, Bolesława Lament jako młoda dziewczyna, rodzina polska, twórcy ludowi. Tańce łowickie i śpiewy łączyły melodię roty z końcową wymowną pieśnią “Abyśmy byli jedno”.
Stowarzyszenie Regionalne Wsi Urzecze”Łowiczanie” prowadzone przez Teresę Wojda prezentowało się na wielu przeglądach artystycznych, obrzędów, zwyczajów, gawęd i twórczości ludowej. Uhonorowane nagrodami na Ogólnopolskim Sejmiku Teatrów Wsi Polskiej w Tarnogrodzie, na Międzynarodowym Jarmarku Folkloru w Węgorzewie, na Ogólnopolskich Spotkaniach Folklorystycznych „O łowicki pasiak” w Łowiczu. Reprezentowało Łowicz na” Dniach Europy” w Colditz (Niemcy), Dniach Polskich w Czerniachowsku (Rosja), Dniu Polskim na Węgrzech.
We wszystkich prezentacjach, weselach łowickich dla grup turystów, widowiskach scenicznych i programach artystyczno-okazjonalnych zawsze brała czynny udział Teresa Wojda, prezes Stowarzyszenie Regionalnego Wsi Urzecze “Łowiczanie”. Najpierw w roli “Panny młodej-Andzi” na scenie w Urzeczu, później teściowej a zawsze jako główny organizator, menedżer, kasjer, księgowa, sprzątaczka, konserwator strojów, kierownik artystyczny, pedagog, twórca ludowy (wyrób pająków, kwiatów z bibuły), autor gawęd, przyśpiewek ludowych, programów artystycznych. Teresa Wojda jest Stypendystką 2000 roku Ministra Kultury i Sztuki, uhonorowana odznakami: Ministra Kultury, „Zasłużony Działacz Kultury”, „Zasłużony Dla Kultury Polskiej”, Wolontariusz 2002 roku z dziedziny kultury województwa łódzkiego, nominowana do ogólnopolskiego konkursu “Akcja Akacja”.
Teresę Wojda wspierała siostra Maria Bejda, która zainicjowała w 1994 r.m.in.wydawnictwa widokówek regionalnych z prezentacją wesela łowickiego, celem uzyskiwania środków finansowych na działalność artystyczną stowarzyszenia jak też prowadziła działalność ubezpieczeniową a dochód przekazywała na utrzymanie organizacji oraz biura w siedzibie PTTK w Łowiczu. Wspólnie organizowałyśmy nie tylko imprezy dla turystów ale także nieodpłatnie, z własnej inicjatywy i na własny koszt ogródki przed zabytkowymi chałupami w Skansenie w Maurzycach, gdzie Maria była pierwszą opiekunką ekspozycji w tych obiektach. Przypadł nam w 1998 r. zaszczyt goszczenia Ogólnopolskiego Zjazdu Towarzystw Regionalnych działających na Wsi, połączonego z promocją regionu wraz z wydawnictwem kalendarzy oraz opracowania naukowego Edwarda Lebiody “Łowickie rolnictwo i ogrodnictwo od XIV do XX wieku”.
Oto wykaz naszych wydawnictw regionalnych:
– Cztery edycje widokówek (31 rodzajów)
„Wesele łowickie”, „Łowicz i okolice”,
„Łowicz – Arkadia – Nieborów”, „Najlepsze życzenia”,
„Wesołych Świąt”, „Szczęśliwego Nowego Roku”
– Koperty łowickie z kogutkiem
– Folder „Łowiczanie”
– Kalendarz – plakat „Ziemia Łowicka”
– Łowicka karta telefoniczna (1998r.)
– Kalendarzyk na 2000r, 2001r, 2002r, 2003r i 2004r.
– Folder – składanka
– Publikacja – Edward Lebioda , „Łowickie rolnictwo i ogrodnictwo od XIV do XX wieku”
– Plakat „Wesele Łowickie na Mazowszu”
Maria i Teresa z domu Znyk
Stobiec, 24.05.2018 r.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
POLSKI RUCH OPORU W OBRONIE NARODU POLSKIEGO I POLSKI-LECHISTANU 